Wspomnienie NMP z Lourdes
Lourdes to malowniczo położone miasteczko w południowo-zachodniej Francji, do którego rokrocznie pielgrzymują setki tysięcy ludzi, chcących spotkać się z Maryją. Często szukają oni uzdrowienia z chorób duszy i ciała. To tutaj w XIX wieku miały miejsce jedne z najważniejszych objawień maryjnych w dziejach Kościoła.
11 lutego 1858 roku Maryja po raz pierwszy objawiła się ubogiej dziewczynie Bernadecie Soubirous, ogłoszonej później przez Kościół świętą. Bernadeta udała się razem z siostrą i przyjaciółką po suche gałęzie, potrzebne, by rozpalić w domu ogień. Dziewczęta zawędrowały w okolice Groty Massabielskiej. Kiedy Bernadeta została sama, usłyszała dźwięk przypominający szum wiatru. Następnie zobaczyła poświatę, z której wyłoniła się dziwna postać Pięknej Pani – jak nazywała Ją dziewczyna – trzymającej w ręku różaniec.
Dziewczyna opowiedziała o tym zdarzeniu swoim towarzyszkom. Objawienia powtarzały się w kolejnych dniach, a wieść w szybkim tempie rozniosła się po okolicy. Do tego stopnia, że 21 lutego, w niedzielę, przy Grocie Massabielskiej Bernadecie towarzyszyło kilka tysięcy ludzi.W kolejnych miesiącach dziewczyna była poddawana szykanom, lecz nie przelękła się i regularnie przychodziła do Groty, a Maryja kilkanaście razy się jej objawiała. Po raz ostatni Maryja objawiła się 16 lipca, w święto Matki Bożej Szkaplerznej. W sumie Maryja pokazała się Bernadecie osiemnaście razy.
W czasie objawień miało miejsce kilka bardzo istotnych zdarzeń, które potem pozwoliły potwierdzić ich prawdziwość oraz są istotne dziś, gdy myślimy o sanktuarium w Lourdes i kulcie Matki Bożej z Lourdes.
- 25 lutego w Grocie Massabielskiej wytrysnęło cudowne źródło. Następnego dnia po wodę do źródła posłał miejscowy kamieniarz, który wcześniej stracił prawe oko, a i na lewe widział coraz słabiej – po obmyciu oczu wodą ze źródła odzyskał wzrok, a cud zapoczątkował wiele innych uzdrowień. Do dziś jednym z najważniejszych punktów pielgrzymki do Lourdes jest napicie się wody ze źródła czy nawet wykąpanie się w niej.
- Maryja, podobnie jak w czasie innych objawień wzywała przede wszystkim do pokuty, przemiany życia, modlitwy różańcowej.
- 25 marca, gdy Bernadeta – na polecenie miejscowego proboszcza – zapytała Piękną Panią o imię, Ta odpowiedziała: Jestem Niepokalane Poczęcie. Cztery lata wcześniej papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu. Mówi się, że prosta dziewczyna nie mogła jednak o tym słyszeć, a fakt, że właśnie tak określiła imię Pięknej Pani, był jednym z argumentów za prawdziwością objawień.
Czternaście lat od czasu objawień, po wielu badaniach, komisja biskupa z Targes ogłosiła dekret stwierdzający prawdziwość objawień. W 1864 roku na miejscu objawień przystąpiono do budowy świątyni, którą w 1875 roku poświęcił uroczyści arcybiskup Paryża. W 1891 r. papież Leon XIII ustanowił święto Objawienia się Najświętszej Maryi Panny w Lourdes, a w 1907 r. Pius X rozciągnął to święto na cały Kościół. Po reformie liturgicznej roku 1969 otrzymało ono jednak jedynie rangę wspomnienia dowolnego.
Do ponownego podniesienia rangi dnia Najświętszej Maryi Panny z Lourdes przyczynił się papież bł. Jan Paweł II, w 1992 roku ogłaszając ten dzień Światowym Dniem Chorego. Papież-Polak odbył także dwie podróże do Lourdes, w tym w 2004 roku swoją ostatnią, 104, podróż zagraniczną. Okazją była 150 rocznica ogłoszenia przez papieża Piusa IX dogmatu o Niepokalanym Poczęciu.
Bernadetę Soubirous w 1866 r. wstąpiła do klasztoru Notre Dame de Nevers, w którym trzynaście lat później zmarła na gruźlicę. W 1925 r. papież Pius XI ogłosił ją błogosławioną, a w 1933 roku – świętą.
Oprac. Paweł Pomianek
Źródło:
Najświętsza Maryja Panna z Lourdes, http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/02-11a.php3