Maryja przyjmuje i rozważa Boże tajemnice
● Rozważa: Ks. Krzysztof Wilczkiewicz ●

Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, rok A
(1 stycznia 2014)
Czytania: Lb 6,22-27; Ga 4,4-7
Ewangelia: Łk 2,16-21 ●

Nowy rok kalendarzowy rozpoczynamy od uroczystości Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Niejednokrotnie treść tej najważniejszej uroczystości Maryi jest nieco zaciemniona w naszym życiu wiary, ponieważ bardziej wówczas skupiamy się na tym, że rozpoczyna się nowy rok lub też przykładamy większą wagę do tego, że również tego dnia przeżywamy Światowy Dzień Pokoju.

Paradoksalnie można odnieść wrażenie, że i ewangelia pierwszego dnia roku ukrywa prawdę o Maryi, Bożej Rodzicielce. Na pierwszy planie widzimy pasterzy, ubogich ludzi, niezbyt szanowanych przez żydowski establishment, ze względu na niezbyt skrupulatne przestrzeganie prawa. Przychodzą do betlejemskiej stajni, by niejako sprawdzić, czy to, co zostało objawione przez Anioła, jest prawdą. Znakiem dla nich miało być Niemowlę złożone z żłobie. Św. Łukasz tymczasem zaznacza, że pasterze odnaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę. Ten, który miał być dla nich znakiem, wymieniony jest jako ostatni. Warto pamiętać, że wszystkie te wydarzenia dzieją się w nocy, która jest symbolem niewiedzy duchowej, nieznajomości Boga, czasu niewiary. Widzimy w ten sposób, że istnieje pewna duchowa droga do wiary w Jezusa, Zbawiciela, który jest Mesjaszem, Panem – droga poprzez Maryję i Józefa. Ci, którzy spotykają Maryję i Józefa, odnajdują także Emmanuela, Boga z nami, w osobie Niemowlęcia z Betlejem.

Postawa Maryi kontrastuje z zachowaniem wysokich innych osób znajdujących się przy żłóbku. Podczas gdy wszyscy dziwili się temu co mówili pasterze, Maryja jako jedyna rozważa to orędzie w swym sercu. Użyte tu słownictwo wskazuje, że Maryja dokonuje swoistej kontemplacji słowa Bożego, która była właściwa prorokom Starego Testamentu (por. Dn 7, 28n). Rozważa Ona dokonujące się wydarzenia, wypowiadane słowa i w ten sposób zgłębia zbawczy zamysł samego Bogu. W ten sposób już teraz staje się ikoną tych wszystkich, którzy przyjmują i rozważają Boże tajemnice.

Ewangelia zaznacza, że po spotkaniu z Maryją, Józefem i Dziecięciem, pasterze wracają do siebie wielbiąc i wychwalając Boga. Prawdziwe uwielbienie może dokonać się jedynie w sercu człowieka, który na drodze wiary spotkał Boga, a ten spotkany Bóg napełnia go radością. Bez tego spotkania, które przemienia serce człowieka, nie jest możliwe autentyczne uwielbienie Boga. Jest ono wówczas jedynie ludzkim działaniem, któremu brakuje Bożej iskry.

Noworoczna ewangelia kończy się wzmianką o obrzezaniu Jezusa. Wtedy to Dziecko otrzymało imię Jezusa, którym nazwał je anioł jeszcze w łonie Matki. Stwierdzenie to pokazuje, że zbawczy plan Boga nie rozpoczął się dopiero w czasie Narodzenia Chrystusa, ale trwa już od wieków. Ludzie zaś są narzędziami, którymi Bóg pragnie posługiwać się dla dobra innych. Maryja jest wzorem tych, którzy poprzez wolną decyzję stają się współpracownikami Boga w dziele uzdrawiania ludzkości dotkniętej grzechem i śmiercią.
————
Ks. Krzysztof Wilczkiewicz – święcenia kapłańskie przyjął 26 maja 2012 r. Pochodzi z parafii Gorlice-Glinik Mariampolski. Obecnie jest wikariuszem w parafii katedralnej w Rzeszowie. Jego pasją są spotkania i rozmowy z ludźmi, zarówno w rzeczywistości, jak i w prasie lub literaturze.

————
Łk 2, 16-21 Nadano Mu imię Jezus
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Poleć innym!