Uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia 2013)
Perykopa ewangeliczna: Mt 2, 1-12
Rozważa: ks. Tomasz Blicharz ▼

Trzej Mędrcy, którym tradycja nadała imię Królów, przychodzą do małego Jezusa, składając Mu w darze złoto, kadzidło i mirrę. Ich przybycie do stajenki, w zestawieniu z ubogimi pasterzami, każe nam się zastanowić nad tym że Jezus Chrystus rodzi się dla każdego. Także Ci, którzy uchodzą za wielkich tego świata, mogą, a nawet powinni do niego przyjść.

Zadziwiająca jest owa sprawiedliwość Świata, jaką widzimy wokół żłóbka. Mędrcy obok prostych pasterzy. Zadziwiająca jest dobroć, jaką widzimy – dary przyniesione dziecku. Zadziwiająca jest wrażliwość – prawdziwi Mędrcy szukają kogoś, o kim słyszeli, że jest większy od nich, nawet będąc dzieckiem. Zadziwiający jest cały świat, kiedy pośród świata rodzi się Bóg.

Tysiące ludzi wędrowało do Jerozolimy. Jedni, aby coś zarobić, drudzy, by posłuchać uczonych i prawych, których w świątyni można było spotkać każdego dnia. Jeszcze inni wędrowali, by robić karierę, bo tam był dwór Heroda. Największe tłumy wędrowały do świątyni, aby złożyć Bogu ofiarę, aby się pomodlić. Wśród wędrujących spotykamy kilku Mędrców, którzy szukają największego Skarbu. Nie interesują się tym, co jest na rynku, ani tym, co mówią uczeni, nie interesują się karierą i nie zdążają do świątyni.

Idą oddać chwałę narodzonemu Dziecięciu, bo tak wyczytali w proroctwach. Smutne jest to, że idą sami. Nikt nie szuka z nimi Zbawiciela. Nawet uczeni powiedzieli im: idźcie do Betlejem, może tam Go znajdziecie, ale sami nie poszli. Oni wędrują i znajdują. Tylko oni w tym wielkim mieście, wśród tylu ludzi, chcieli naprawdę spotkać Boga.

Tak jest ciągle. Świat nie potrzebuje Boga. Nawet ci, którzy przychodzą do świątyni, by się pomodlić, rzadko kiedy potrzebują Boga. Jedną z podstawowych potrzeb chrześcijanina musi być pragnienie spotkania Zbawiciela. Jest mi potrzebny Bóg. Zostawiam więc na boku rynek i jego bogactwo, zostawiam na boku bibliotekę wiedzy tego świata, karierę polityczną, wszystko, nawet tłumy pielgrzymów – jest mi potrzebny Bóg. Ta potrzeba zmusza do szukania, nie daje człowiekowi spać, wzywa do modlitwy. Szczęśliwy jest człowiek potrzebujący Boga.

————–

Ks. Tomasz Blicharz – ceniony młody kaznodzieja i rekolekcjonista z diecezji rzeszowskiej. Ostatnio nazywany również duszpasterzem blokowisk rzeszowskich. Pisał rozważania biblijne do rzeszowskiego dodatku do „Niedzieli”. Jak sam twierdzi: Biblii nie studiował, tylko próbuje nią żyć.

————–
Tekst Ewangelii (Mt 2, 1-12)
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon . Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela. Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon. Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny.

Poleć innym!