Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
(12 maja 2013)
Perykopa ewangeliczna: Łk 24,46-53
Rozważa: Ks. Krzysztof Wilczkiewicz ▼

Głoszenie nawrócenia i odpuszczenia grzechów, zapowiedź zesłania Ducha Świętego oraz ostatnie spotkanie z uczniami zakończone wniebowstąpieniem Pańskim, to główne tematy perykopy ewangelicznej przewidzianej na tegoroczną uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.

Po swoim zmartwychwstaniu Chrystus spotykał się wielokrotnie ze swymi uczniami. Chrystofanie te były dla uczniów wydarzeniami budzącymi wiarę w zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Dzisiejsza perykopa ewangeliczna opisuje ostatnie takie spotkanie. Stanowi ono jakby ostatnie przesłanie zmartwychwstałego Pana dla jego uczniów.

Chrystus jasno ukazuje znaczenie swojej męki, śmierci i zmartwychwstania, czyli swojej Paschy. Dzięki niej człowiek zyskuje odpuszczenie grzechów. Bez niej każdy człowiek nadal tkwiłby w swoich grzechach. Ma ona znaczenie uniwersalne, bo Chrystus umarł i zmartwychwstał za wszystkich, dlatego też każdy człowiek ma prawo korzystać ze zbawczych owoców misterium paschalnego.

Aby człowiek mógł zostać zakorzeniony w doświadczeniu wiary, konieczne jest głoszenie Bożego orędzia. Jeśli prawdy o śmierci i zmartwychwstaniu się nie głosi, to w sercach ludzkich nie narodzi się wiara, bo wiara rodzi się ze słuchania, a tym czego się słucha, jest słowo Boże – jak pisze św. Paweł.

Drugim ważnym tematem dzisiejszej ewangelii jest zapowiedź Mocy z Wysoka, czyli Ducha Świętego. Zapowiedź ta pojawia się w kontekście głoszenia słowa Bożego. W ten sposób św. Łukasz pokazuje nam, że orędzie zbawcze będzie skutecznie głoszone jedynie wówczas, gdy będzie się dokonywać w mocy Ducha Świętego. Jest tak dlatego, że to właśnie Duch Święty jest Tym, który wzbudza wiarę w sercu człowieka. Bez działania Trzeciej Osoby Boskiej na ludzkie słowa i ludzkie serce, głoszenie słowa Bożego nie różniłoby się niczym od zwykłych ludzkich rozmów. Tymczasem to właśnie Boży Duch daje niewierzącym światło wiary, a wierzącym wzrost w  wierze.

Trzecim tematem jest wniebowstąpienie Pana Jezusa. Autor trzeciej ewangelii wspomina, że Jezus błogosławił swoich uczniów, został uniesiony do nieba, a wszyscy zgromadzeni oddali mu pokłon. Te  trzy stwierdzenia podkreślają, że moment Chrystusowego odejście z ziemi do Ojca jest momentem jego wywyższenia. Łukasz w swej ewangelii zaznacza, że już przez samo zmartwychwstanie Jezus został uwielbiony. Wniebowstąpienie natomiast jest nijako jego momentem kulminacyjnym, ponieważ gest oddania pokłonu Zmartwychwstałemu i Wstępującemu do nieba jest wyrazem tego, że apostołowie uznają w Nim swojego Pana i Mesjasza, uznają nad sobą boską władzę, jaką posiada ich Mistrz, Nauczyciel i Zbawca.

————-

Ks. Krzysztof Wilczkiewicz – święcenia kapłańskie przyjął 26 maja 2012 r. Pochodzi z parafii Gorlice-Glinik Mariampolski. Obecnie jest wikariuszem w parafii katedralnej w Rzeszowie. Jego pasją są spotkania i rozmowy z ludźmi, zarówno w rzeczywistości, jak i w prasie lub literaturze.

Tekst Ewangelii (Łk 24,46-53)

Jezus powiedział do swoich uczniów: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka. Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.

Poleć innym!