27 sierpnia przypada obowiązkowe wspomnienie liturgiczne św. Moniki – matki św. Augustyna, który z wdzięcznością opisał jej cnotliwe życie w swoich “Wyznaniach”.

Święta Monika urodziła się ok. 332 roku w Tagaście w Północnej Afryce. Pochodziła z rzymskiej chrześcijańskiej rodziny, dzięki czemu już od najmłodszych lat odznaczała się głęboką religijnością i pobożnością. Dziewczyna często czytała Pismo Święte oraz interesowała się filozofią. Niestety, wcześnie została wydana za mąż za poganina, urzędnika Patrycjusza, który cechował się cholerycznym charakterem i często wybuchał gniewem. Monika potrafiła jednak swoją dobrocią załagodzić porywczość męża, a nawet wywarła na niego tak duży wpływ, iż przed śmiercią przyjął on chrzest.

Święta urodziła troje dzieci: Augustyna, Nawigiusza i córkę Perpetuę. Po śmierci ojca najstarszy syn rozpoczął hulaszcze i rozpustne życie, co stało się dla kochającej matki przyczyną wielu cierpień. Dodatkowo Augustyn związał się z sektą manicheistyczną. Monika przez cały czas gorąco modliła się za swego syna, prosząc Boga o jego nawrócenie. Jeździła za nim również do Kartaginy, Rzymu oraz Mediolanu. W tym ostatnim mieście dokonał się zwrot w życiu młodego buntownika. Augustyn poznał tam bowiem św. Ambrożego, a następnie pod wpływem jego kazań przyjął chrzest i zmienił swoje dotychczasowe życie (miało to miejsce w roku 387). Radość świętej z wypełnionej misji była wielka, ale nie trwała długo, gdyż w drodze powrotnej do domu, w Ostii, Monika zachorowała na febrę i zmarła.

Ciało Świętej Moniki zostało pierwotnie złożone w Ostii w kościele św. Aurei. Następnie w 1162 r. augustianie przenieśli je do Francji, a później, w roku 1430, zostało ono ostatecznie złożone w Rzymie w kościele św. Tryfona, który potem otrzymał nazwę św. Augustyna.

Św. Monika patronuje kobietom chrześcijańskim, matkom, wdowom, mężatkom, kobietom, które przeżywają kryzysy małżeńskie i rodzinne, ofiarom cudzołóstwa, alkoholizmu, złorzeczeń i oszczerstw. Do niej zanoszone są modlitwy w intencji ratowania duszy dziecka czy męża.

W ikonografii św. Monika ukazywana jest w stroju wdowy, w woalce, płacząca, modląca się lub czytająca Pismo Święte. Przedstawiana jest również w scenie konania na łożu śmierci w otoczeniu synów albo w rozmowie ze św. Augustynem. Jej atrybutami są książka, krucyfiks i różaniec.

Modlitwa dla żon i matek:

Święta Moniko, przez Twoje palące łzy i nieustające modlitwy ocaliłaś swego syna oraz męża od wiecznego potępienia. Wyproś mi łaskę właściwego rozumienia tego, co najbardziej jest potrzebne moim dzieciom i memu mężowi do zbawienia, abym mogła skutecznie powstrzymywać ich od życia w grzechu i poprzez własną cnotę i pobożność pokazywać im drogę do nieba. Amen.

Oprac. Anna Pomianek

Źródła:

http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awi%C4%99ta_Monika

http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/08-27.php3

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/swieci/s_monika.html

http://rodzina.opoka.org.pl/kosciol/rodzinom/3728.1,Modlitwy_do_swietej_Moniki_patronki_zon_i_matek.html

Poleć innym!