W „dziedzinach świeckich” przepajać świat duchem Chrystusowym
Kościół jasno mówi o tym, jak ważne miejsce w jego strukturze zajmują świeccy. Wyraźnie rozróżnia jednak zadania ewangelizacyjne świeckich od zadań kapłanów. W roku, gdy obchodzimy pięćdziesięciolecie rozpoczęcia Soboru Watykańskiego II, warto wrócić do głębokich myśli dotyczących tej kwestii wyrażonych w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium:
Wierni powinni poznawać najgłębszą naturę całego stworzenia, jego wartość i przeznaczenie do chwały Bożej, i również przez świeckie dzieła dopomagać sobie wzajemnie do coraz bardziej świętego życia, tak aby świat przepojony został duchem Chrystusowym i w sprawiedliwości, miłości i pokoju tym skuteczniej osiągał swój cel. W powszechnym zaś wypełnianiu tego zadania świeckim przypada szczególnie wybitne miejsce. Dzięki swej kompetencji w dziedzinach świeckich i przez swą działalność uwzniośloną wewnętrznie łaską Chrystusową, winni oni wydatnie przyczyniać się do tego, aby dobra stworzone doskonalone były dzięki ludzkiej pracy, technice i cywilizacji społecznej zgodnie z przeznaczeniem, jakie im wyznaczył Stwórca, i z oświeceniem, jakie przyniosło Słowo Jego, dla powszechnego pożytku wszystkich bez wyjątku ludzi, aby były między nich bardziej odpowiednio rozdzielane i aby na swój sposób przyczyniały się do powszechnego postępu w ludzkiej i chrześcijańskiej wolności. W ten sposób Chrystus przez członki Kościoła oświecać będzie coraz bardziej całą społeczność ludzką swoim zbawiennym światłem.
(KK 36)