25 lipca obchodzimy w liturgii święto św. Jakuba Większego (Starszego), jednego z Dwunastu Apostołów Chrystusa, brata św. Jana Ewangelisty. Był on jednym z uprzywilejowanych uczniów Jezusa, gdyż obok Piotra i Jana został wybrany, by uczestniczyć w wydarzenaich szczególnych: wskrzeszeniu córki Jaira (Mk 5,37), przemienieniu na górze Tabor (Łk 9,28) oraz czuwaniu w Ogrodzie Oliwnym (Mt 26,37).

Św. Jakub mieszkał nad Jeziorem Galilejskim. Był synem rybaka Zebedeusza i Salome – kuzynki Maryi, która wraz z innymi niewiastami wiernie towarzyszyła i usługiwała Jezusowi podczas jego działalności publicznej. Do służby apostolskiej Jakub został powołany wraz ze swoim bratem Janem. Ewangelista Mateusz tak wspomina to wydarzenie: A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim (Mt 4,21-22).

Obaj bracia byli znani z porywczego usposobienia, co zostało odnotowane na kartach Ewangelii, np. gdy przechodzili przez Samarię, Jakub chciał zniszczyć przy pomocy pioruna niegościnne miasto (Łk 9,54), innym razem, gdy szli do Jerozolimy, nalegał na matkę, by dla niego i dla jego brata, Jana, uzyskała pierwsze miejsce w królestwie mesjańskim (Mt 20,20-28). W Ewangelii św. Marka czytamy, że sam Jezus, widząc ich gwałtowny temperament, nazwał ich „synami gromu” (Mk 3,17).

Ewangelie wymieniają św. Jakuba aż 18 razy, co łącznie obejmuje 31 wierszy. W porównaniu do innych Apostołów jest to spora ilość. Natomiast Dzieje Apostolskie wspominają św. Jakuba tylko dwukrotnie: kiedy wymieniają go w spisie Apostołów (Dz 1,13) oraz gdy mowa jest o jego męczeńskiej śmierci.

Po Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Jezusa św. Jakub został pierwszym biskupem Jerozolimy. Niestety, niedługo Herod Agryppa I rozpoczął prześladowania chrześcijan. Apostoł Jakub został uwięziony i stracony przez ścięcie mieczem w 44 r. Egzekucja odbyła się szybko i „po cichu”, bez procesu, by nie wywoływać zamieszek wśród ludu. Tak opisują to wydarzenie Dzieje Apostolskie: W tym samym czasie Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana… (Dz 12,1-2). Tradycja podaje, że Apostoł przed śmiercią ucałował swojego kata, który, wzruszony taką postawą, nawrócił się na wiarę chrześcijańską. Św. Jakub był pierwszym z Dwunastu, a drugim po św. Szczepanie męczennikiem Kościoła.

W wiekach średnich powstała legenda, że św. Jakub, zanim został biskupem Jerozolimy, udał się zaraz po Zesłaniu Ducha Świętego do Hiszpanii, by głosić tam Ewangelię. Kiedy w VII wieku Arabowie zaatakowali Ziemię Świętą, ciało Apostoła Jakuba miało być potajemnie wywiezione do Hiszpanii i tam pochowane. Kiedy i tam dotarli Maurowie, ciało Świętego ukryto i zapomniano o nim. Dopiero w I poł. IX w. biskup Teodomir, prowadzony pod natchnieniem na pole spadających gwiazd, odnalazł grób św. Jakuba na dzisiejszych terenach Santiago de Compostelli. Niedługo po tym wydarzeniu król Hiszpanii Alfons II razem z biskupem zorganizował pierwszą pielgrzymkę do grobu Apostoła. W roku 1082 rozpoczęto tam budowę wspaniałej świątyni, która późnej została przemianowana na katedrę. Do dzisiaj miejsce to jest celem licznych pielgrzymek.

Święty Jakub jest głównym patronem Hiszpanii i Portugalii. Jeżeli dzień 25 lipca przypada w niedzielę, wtedy w tych krajach obchodzony jest tzw. „Święty Rok Jakubowy”. Apostoł patronuje również rybakom, aptekarzom, pielgrzymom i żebrakom.

W ikonografii Apostoł ukazywany jest jako starzec w długiej tunice i w płaszczu lub pielgrzym w miękkim kapeluszu z szerokim rondem. Jego atrybutami są: bukłak, kij pielgrzyma, księga, miecz, muszla, torba, turban turecki, zwój.

Modlitwa

O wspaniały Apostole, Święty Jakubie, który przez przyczynę twojego gorącego i hojnego serca byłeś wybrany przez Pana Jezusa, aby być świadkiem Jego Chwały na Górze Tabor i Jego agonii w Ogrodzie Oliwnym; ty, którego imię jest symbolem wojny i zwycięstwa: uproś dla nas siłę i ukojenie w niekończących się wojnach tego życia, abyśmy stale i wytrwale krocząc za Panem Jezusem, mogli być zwycięzcami w walkach i zasłużyli, aby otrzymać koronę zwycięscy w Raju. Amen.

Oprac. Anna Pomianek

Źródła:

http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-25a.php3

http://www.apostol.pl/czytelnia/swieci-blogoslawieni/%C5%9Bwi%C4%99ty-jakub-aposto%C5%82

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jakub_Wi%C4%99kszy_Aposto%C5%82

http://www.parafiachelmica.org/patron/index.php

http://www.marypages.com/SantiagoCompostelaPolish.htm

Poleć innym!