Ojciec Święty swą homilię wygłoszoną w bazylice watykańskiej podczas nieszporów 2 lutego w 2011 r. poświęcił Świętu Ofiarowania Pańskiego i życiu konsekrowanemu.

Papież zauważył, że ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej wyraża posłuszeństwo Syna Bożego wobec Ojca, a jednocześnie rozpoczyna czas zbawienia. Podkreślił, że w zgiełku świątynnym obecność Mesjasza i Zbawiciela dostrzega jedynie dwoje starców: Symeon i Anna. Jest to dla nich wypełnienie długiego oczekiwania i czuwania. Oboje rozważali Boże światło, które przybywa, by oświecić świat, a ich prorocze spojrzenie otwiera się na przyszłość. W ich postawie Benedykt XVI dostrzegł radość Starego Przymierza z powodu spotkania z Odkupicielem.

W scenie Ofiarowania Pańskiego Ojciec Święty wskazał także na wymowny obraz całkowitego ofiarowania swego życia przez tych, którzy są powołani, by przez rady ewangeliczne w Kościele i świecie odtwarzać „charakterystyczne przymioty Jezusa: dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo” (adhort. Vita consecrata, 1). „Z tego powodu dzisiejsze święto Czcigodny Sługa Boży Jan Paweł II wybrał na obchody dorocznego Dnia Życia Konsekrowanego” – przypomniał papież.

Zaznaczył też, że ewangeliczna ikona Ofiarowania Pana Jezusa zawiera symbol światła, które – wychodząc od Chrystusa – opromienia Maryję i Józefa, Symeona i Annę, a przez nich wszystkich ludzi. Kaznodzieja zauważył, że ojcowie Kościoła łączyli to promieniowanie światła z rozwojem duchowym. Taką drogę wyraża życie konsekrowane, zwłaszcza jako umiłowanie Bożego piękna, odbicie dobroci Boga. „Szczególne doświadczenie światła promieniującego ze Słowa Wcielonego jest niewątpliwie udziałem powołanych do życia konsekrowanego. Ślubowanie rad ewangelicznych czyni ich bowiem znakiem i proroctwem dla wspólnoty braci i dla świata” – zaznaczył Benedykt XVI.

„Po drugie, ewangeliczna ikona ukazuje proroctwo, dar Ducha Świętego” – tłumaczył dalej Benedykt XVI. Wskazał, że Symeon i Anna przewidują los Dzieciątka – śmierć i zmartwychwstanie dla zbawienia wszystkich ludzi oraz zapowiadają to misterium jako powszechne zbawienie.

„Życie konsekrowane jest powołane do takiego prorockiego świadectwa, związanego z kontemplacją i aktywnością. Osobom konsekrowanym dane jest ukazywanie prymatu Boga, umiłowania Ewangelii praktykowanego jako forma życia i przepowiadanie ubogim i najbardziej zapomnianym. Na mocy tego prymatu nie można niczego postawić ponad osobistą miłością do Chrystusa i do ubogich, w których On żyje. Prawdziwe proroctwo ma swój początek w Bogu, w przyjaźni z Nim, w uważnym wsłuchiwaniu się w Jego słowa w różnych sytuacjach dziejowych. W ten sposób życie konsekrowane, przeżywane w dniu powszednim na drogach ludzkości, ukazuje Ewangelię i Królestwo Boże już obecne i działające” – stwierdził Ojciec Święty.

Wskazał, że ewangeliczna ikona Ofiarowania Jezusa w Świątyni ukazuje też mądrość Symeona i Anny, mądrość życia poświęconego całkowicie poszukiwaniu oblicza Boga, Jego znaków, Jego woli, życia poświęconego słuchaniu i głoszeniu Jego Słowa. „Życie konsekrowane jest w Kościele i świecie widzialnym znakiem owego poszukiwania oblicza Pana oraz dróg, jakie do Niego prowadzą. Osoba konsekrowana świadczy więc o radosnym, a zarazem pracowitym zaangażowaniu w wytrwałe i mądre poszukiwanie woli Bożej” – zaznaczył papież.

Zachęcił osoby konsekrowane do nieustannego słuchania Słowa Bożego, z którego wypływa wszelka życiowa mądrość. Wezwał je do rozważania go przez lectio divina, gdyż życie konsekrowane rodzi się ze słuchania Słowa Bożego i przyjmuje Ewangelię jako swą normę życia. „Naśladowanie Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego jest w ten sposób żywą «egzegezą» Słowa Bożego. Z niego zrodził się wszelki charyzmat, a każda reguła zakonna pragnie być jego wyrazem” – przypomniał Benedykt XVI.

Podkreślił, że chrześcijanie żyją dziś w warunkach radykalnego pluralizmu, coraz większego spychania religii na margines życia publicznego i relatywizmu, który dotyka wartości podstawowych. „Wymaga to, aby nasze chrześcijańskie świadectwo było jasne i konsekwentne, a nasz wysiłek edukacyjny coraz bardziej staranny i wielkoduszny” – powiedział papież. Zachęcił osoby konsekrowane, aby przez mądrość swego życia, ufność w niewyczerpane możliwości prawdziwej edukacji potrafili ukierunkować inteligencję i serca współczesnych ludzi ku dobremu życiu Ewangelii.
Na zakończenie Ojciec Święty zawierzył życie konsekrowane Matce Bożej:

„O Maryjo, Matko Kościoła,
Tobie zawierzam całe życie konsekrowane,
Abyś mu wypraszała pełnię Bożego światła:
Niech żyje, wsłuchując się w Słowo Boże,
W pokorze naśladowania Jezusa, Twego Syna a naszego Pana,
Przyjmując nawiedziny Ducha Świętego,
W codziennej radości Magnificat,
Aby Kościół był budowany świętością życia
Tych Twoich synów i córek,
W przykazaniu miłości. Amen”.

Oprac. Jacek Henin na podstawie tłumaczenia o. Stanisława Tasiemskiego OP

Poleć innym!