Wniebowzięcie
Reni Guido (1575–1642)

Dogmat o Wniebowzięciu NMP został ogłoszony przez papieża Piusa XII konstytucją apostolską Munificentissimus Deus 1 listopada 1950 r. Najbardziej istotny fragment papieskiego orzeczenia brzmiał: „…powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej”.

W konstytucji apostolskiej Pius XII stwierdza, że Pismo Święte ukazuje Maryję jako całkowicie zjednoczoną z Jezusem i dzielącą Jego los. Stąd wydaje się niemożliwe, aby po zakończeniu swojego ziemskiego życia, Maryja mogła być w jakikolwiek sposób oddzielona od swego Syna.

Znaczenie Wniebowzięcia Maryi

Warto w tym miejscu wskazać najważniejsze prawdy, jakie niesie ze sobą dogmat o wniebowzięciu:

• Ukazuje ostateczne konsekwencje fiat Maryi – jej pełnego oddania się Bogu, pokornego zawierzenia całego swojego życia.
• Przypomina o wartości ludzkiego ciała. Także ciało ludzkie jest przeznaczone do zbawienia. Dogmat przestrzega przed niebezpiecznym dualizmem, który wskazywałby, że tylko dusza powinna być przedmiotem troski.
• Wniebowzięcie Maryi jest zapowiedzią naszego przyszłego zmartwychwstania i uwielbienia z duszą i ciałem. Można powiedzieć, że Maryja przedstawia doskonałość, która musi się rozwinąć we wszystkich wierzących.

Ogłaszając dogmat o Wniebowzięciu NMP, Kościół nie wypowiedział się w ogóle na temat śmierci Maryi, pozostawiając tę sprawę otwartą. Zdecydowanie więcej argumentów teologicznych przemawia za tym, że Maryja umarła i wtedy została wzięta do nieba. Przemawia za tym również starożytna tradycja, zwłaszcza Kościoła wschodniego, i pierwotna nazwa święta – Zaśnięcie Maryi, co sugeruje łagodną śmierć, bez konsekwencji, jaką jest rozkład ciała.

Skąd się wzięło to święto?

Pomimo tego iż dogmat został ogłosznony dopiero w połowie XX wieku, a na temat Wniebowzięcia nie posiadamy żadnych wyraźnych źródeł z pierwszych wieków patrystyki, uroczystość ta obchodzona była w Kościele już od V wieku. Początkowo była ona nazywana Przejściem lub Zaśnięciem NMP, dopiero w VII wieku rozpowszechniła się jej obecna nazwa.

Temat końca życia Maryi pojawia się po raz pierwszy u Epifaniusza z Jerozolimy (ok. 377 r.), który odpowiadając na pytanie o koniec ziemskiego życia Maryi, stwierdził, że musiało to być zakończenie „godne Matki Boga”. Pierwsze teksty bezpośrednio o Wniebowzięciu NMP pojawiają się u greckich Ojców Kościoła i pisarzy kościelnych (VII-VIII w.): św. Jana Damasceńskiego, św. Germana i św. Andrzeja z Krety.

Fakt istnienia grobu Maryi oraz jej wzięcia do nieba po śmierci razem z ziemskim ciałem potwierdzają wykonane w II połowie XX w. wykopaliska archeolgiczne B. Bagattiego w jerozolimskim kościele Getsemani. Świątynia ta tradycyjnie była uznawana za miejsce pogrzebania Matki Jezusa. Grób, który się tam znajduje pochodzi z I w. po Chrystusie i nie ma w nim żadnych śladów zwłok. Za to odpowiada idealnie opisowi grobu z syryjskiego apokryfu z II-III wieku, który relacjonuje wniebowzięcie Maryi. Jak twierdzi archeolog, prawdopodobnie po swej śmierci Maryja została złożona w tym właśnie grobie, w pobliżu miejsca, gdzie Jezus modlił się krwawym potem przed swoją śmiercią. Wkrótce grób stał się miejscem tajemniczych wydarzeń – ich finałem było to, że ciała Maryi w grobie już nie było. Dlatego też grób uczyniono miejscem kultu, a świadczy o tym fakt, że nikogo już w nim nie pochowano.

Poświęcenie plonów

W Polsce i w krajach europejskich Matkę Boską Wniebowziętą czci się jako patronkę ziemi i wszelkiej roślinności. Od IX wieku w tym dniu poświęca się w kościołach zioła, kłosy zbóż, kwiaty i owoce, natomiast rolnicy w tym dniu składają Bogu podziękowania za zboże oraz inne plony ziemi.

W całym kraju święto jest obchodzone bardzo uroczyście, jednak największe obchody mają miejsce w Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie odbywają się inscenizacje Zaśnięcia Maryi oraz jej Wniebowzięcia, a także na Jasnej Górze, dokąd zmierzają pielgrzymki z całej Polski.

Dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, decyzją komunistycznych władz, w 1955 roku przestał być dniem wolnym od pracy. W maju 1989 roku Sejm RP przywrócił to święto jako dzień ustawowo wolny od pracy.

Najświętsza Maryjo, któraś przez wzgląd na swe zjednoczenie z Bogiem została z ciałem i duszą wzięta do nieba – wstawiaj się za nami, abyśmy wpatrując się w Twój wzór stawali się podobnymi do Ciebie w ten sposób kroczyli drogą zbawienia. Dodawaj nam sił i odwagi do pokornego wypełniania woli Bożej. Królowo Wniebowzięta, módl się za nami.

Anna i Paweł Pomiankowie

Źródła:
Ks. S. Budzik, Maryja w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, Tarnów 1997, s. 104-112.
J. Salij OP, Wniebowzięta, [w:] tegoż, Matka Boża – Aniołowie – Święci, Lublin 2009, s. 36-40.
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, http://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/08-15a.php3.
15.08.2011 – Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, http://emkom.republika.pl/nmp.html.
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, http://www.encyklo.pl/.

Poleć innym!