Justyna Mach

Jak absorbująca i wyczerpująca jest opieka nad niemowlęciem nie trzeba chyba przekonywać nikogo, kto sam miał lub ma dziecko.

Chociaż na początku niejeden rodzic jest pełen obaw, czy sobie poradzi, to jednak w miarę upływu czasu nabywa doświadczenia i uczy się swojego dziecka. Zresztą, pierwszy rok życia człowieka to okres, w którym następują milowe kroki w rozwoju. W poprzednim artykule przedstawiłam rozwój ruchowy. Dzisiaj zajmę się zmianami w sposobie chwytania u niemowlęcia.

Dla noworodka charakterystyczne jest trzymanie rączek zaciśniętych w piąstki ze schowanym kciukiem. Umie on tak mocno zacisnąć dłonie na przedmiocie, że można go unieść do góry i oderwać od powierzchni, na której leży. Jest to jednak odruch typowy dla tego okresu, który po pewnym czasie zanika. Potem, około szóstego tygodnia, dziecko wysuwa kciuk z dłoni, które otwiera w trzecim miesiącu życia.

Badanie ciała i przedmiotów

Zanim maleństwo sięgnie po przedmiot, bada własne ciało. W trzecim miesiącu życia dotyka swoich rączek. Manipuluje nimi przy głowie i twarzy: chwyta się za nos, dotyka oczu. Około czwartego, piątego miesiąca dochodzi także dotyk tułowia, a następnie nóg. Częstym widokiem jest siedmiomiesięczne niemowlę wkładające swoje stópki do buzi.

Od około czwartego miesiąca próbuje już chwytać przedmioty, które dostrzega. Najpierw sięga po nie oburącz, potem już jedną rączką. W wieku pięciu miesięcy, leżąc na brzuszku, wyciąga rączkę po zabawkę i nie traci równowagi dzięki podpieraniu się na drugim łokciu i przeciwległym kolanie. Półroczne maleństwo umie już przekładać zabawkę z jednej rączki do drugiej.

Zmienia się także sposób chwytania. Początkowo niemowlę nakrywa przedmiot dłonią i owija go paluszkami (chwyt prosty), później przeciwstawia pozostały palcom kciuk (chwyt nożycowy), aż wreszcie około siódmego, ósmego miesiąca rozwija chwyt pęsetkowy, łapiąc drobne przedmioty opuszkami kciuka i palca wskazującego.

Bada przedmioty nie tylko dotykiem, ale także ustami. Trzeba też dodać, że wszystkie przedmioty traktuje w ten sam sposób, ponieważ nie rozróżnia jeszcze pełnionych przez nie zadań. Postępuje więc tak samo z termometrem, klockiem czy grzechotką. Najczęściej macha nimi, potrząsa, stuka, pociera je o coś.

Mały myśliwy poluje!

W czwartym kwartale życia niemowlę chętnie wyrzuca rzeczy, żeby usłyszeć ich dźwięk przy spadaniu. Jest to typowy etap rozwoju maleństwa. Upuszczanie sprawia mu ogromną radość i jest kolejnym sposobem na badanie właściwości przedmiotów.

Czasem, patrząc na próby złapania jakiejś rzeczy przez moje dziecko, żartobliwie mówiłam, że mały myśliwy poluje! Niemowlę potrafi z niesłabnącym uporem próbować sięgać po to, co je zainteresuje, a gdy uda mu się ta sztuka, jego mina mówi „mam cię!”. Chociaż przez pierwsze pół roku ruchy rączek maleństwa są mało sprawne i złapany przedmiot najczęściej szybko się z nich wyślizguje, to możemy być pewni, że będzie ono niestrudzenie i chętnie ćwiczyło każdego dnia, aż w końcu dojdzie do perfekcji.

W następnym artykule krótko opiszę, jak stymulować naszą pociechę, by prawidłowo i zdrowo się rozwijała.

*****

Rozpoczęliśmy cykl porad dotyczących konkretnych sytuacji wychowawczych na różnych etapach rozwoju, których udziela p. Justyna Mach. Jeśli masz pytanie, możesz pisać pod adresem pedagog@es.info.net Gwarantujemy pełną anonimowość.

*****

Justyna Mach, pedagog, autorka książek Kształtowanie osobowości dziecka w rodzinie oraz Dziecko partnerem w komunikacji i szczęśliwa mama Filipa, Emilki i Miłosza. Jest zafascynowana rozwojem człowieka, zwłaszcza w okresie dzieciństwa. Doświadczenie zawodowe zyskała, pracując jako pedagog szkolny i opiekun świetlicy. Bierze udział w projekcie, w ramach którego osoby potrzebujące pomocy pedagogicznej mogą skorzystać z bezpłatnych porad.

Zdjęcie główne: Photoxpress.com.

Poleć innym!