W rozważaniu wygłoszonym przed modlitwą Anioł Pański 27 listopada w I Niedzielę Adwentu Benedykt XVI nawiązał do czytań liturgicznych tego dnia i do rozpoczynającego się Adwentu.

Benedykt XVI podkreślił, że Adwent „jest czasem niezwykłym, w którym budzi się w sercach oczekiwanie na powrót Chrystusa i wspomnienie Jego pierwszego przybycia, gdy pozbawił się swej boskiej chwały, aby przyjąć nasze śmiertelne ciało”. Zwrócił więc uwagę na obydwa główne wymiary Adwentu – przygotowanie na powtórne przyjście Pana Jezusa oraz na Święta Bożego Narodzenia.

Papież zwrócił uwagę na czuwanie, do którego Chrystus zachęca w Ewangelii. To wezwanie ma przypominać każdemu z nas, że życie ma nie tylko wymiar doczesny. „Każdy z nas zostanie wezwany do zdania sprawy z tego, jak przeżył, jak wykorzystał swoje zdolności: czy zachował je dla siebie, czy też pozwolił im zrobić z nich użytek dla dobra swych braci” – mówił ojciec święty.

Więcej miejsca Benedykt XVI poświęcił słowom proroka Izajasza, które słyszeliśmy w Pierwszym Czytaniu. Jak podkreślił, opisana sytuacja, w której nikt nie wzywa, nie chwali Pana, w której można odnieść wrażenie, że schował on przed nami swe oblicze, może być odniesiona do czasów postmodernistycznych, w których to człowiek zdaje się kreatorem i stworzycielem wszystkiego. „Czasami w tym świecie, który jawi się jako niemal doskonały, zdarzają się rzeczy burzące to czy to w przyrodzie, czy w społeczeństwie, tak iż myślimy, jakby Bóg wycofał się, sprawił – jeśli można tak powiedzieć – że zostaliśmy pozostawieni sami sobie. W rzeczywistości prawdziwym «panem» świata nie jest człowiek, ale jest nim Bóg. (…) Czas Adwentu nadchodzi co roku, aby nam to przypominać, aby nasze życie odnalazło swoje prawidłowe ukierunkowanie ku obliczu Boga”.

Oprac. Paweł Pomianek

Przeczytaj całe przemówienie papieskie na stronie Papiez.Wiara.pl.

Poleć innym!